امروز
1404 تیر 10
16 6
در عصر کنونی، توسعه صنعت داروهای گیاهی به‌عنوان یکی از ارکان مهم سلامت عمومی و اقتصاد زیست‌بنیان، نیازمند پیوندی عمیق با نهادهای علمی است. دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی با دارا بودن سرمایه انسانی متخصص، زیرساخت‌های آزمایشگاهی و توان تحقیقاتی، نقشی کلیدی در پیشبرد این صنعت ایفا می‌کنند.
مقدمه
در عصر کنونی، توسعه صنعت داروهای گیاهی به‌عنوان یکی از ارکان مهم سلامت عمومی و اقتصاد زیست‌بنیان، نیازمند پیوندی عمیق با نهادهای علمی است. دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی با دارا بودن سرمایه انسانی متخصص، زیرساخت‌های آزمایشگاهی و توان تحقیقاتی، نقشی کلیدی در پیشبرد این صنعت ایفا می‌کنند.
دانشگاه‌ها از مرحله شناسایی گیاهان دارویی مؤثر، استخراج و آنالیز ترکیبات فعال، تا توسعه فرمولاسیون و کارآزمایی‌های بالینی، نقش تعیین‌کننده‌ای دارند. دانشجویان تحصیلات تکمیلی و اعضای هیئت‌علمی با اجرای پروژه‌های پژوهشی و پایان‌نامه‌های کاربردی، به تقویت زنجیره دانش تا محصول کمک می‌کنند.
یکی از چالش‌های جدی در صنعت گیاهان دارویی، نبود ارتباط مؤثر میان بخش علمی و تجاری است. ایجاد هسته‌های فناور، مراکز رشد، و شتاب‌دهنده‌های دانشگاهی می‌تواند به تجاری‌سازی ایده‌ها و محصولات کمک کند. حمایت از استارتاپ‌های دانشگاهی و فراهم‌سازی دسترسی به زیرساخت‌های آزمایشگاهی، کلید شکوفایی نوآوری در این حوزه است.
توسعه پایدار صنعت داروهای گیاهی بدون تربیت نیروهای متخصص در حوزه‌هایی چون فارماکوگنوزی، شیمی گیاهی، زیست‌فناوری و کارآفرینی سلامت ممکن نیست. دانشگاه‌ها با بازنگری در سرفصل‌های آموزشی و برگزاری دوره‌های مهارتی، می‌توانند نسل جدیدی از کارآفرینان علمی را تربیت کنند.
با توجه به تنوع گیاهی بالا و پیشینه غنی طب سنتی ایران، دانشگاه‌ها می‌توانند با تدوین استانداردها، مستندسازی علمی و همکاری بین‌المللی، زمینه را برای صادرات پایدار و رقابت‌پذیری در بازار جهانی فراهم کنند.
دانشگاه‌ها به‌عنوان بازوی دانشی صنعت داروهای گیاهی، می‌توانند نقش راهبردی در شکل‌دهی به آینده این صنعت داشته باشند. سرمایه‌گذاری بر پژوهش‌های دانشگاهی، تقویت ارتباط با بازار و حمایت از استارتاپ‌های علمی، لازمه شکوفایی اقتصاد گیاهی ایران است.
